ānfrāctārius , ī, m. (anfractus), einer der Winkelzüge macht, Not. Tir. 81, 29.
... u. frango), gekrümmt, gebogen, per anfracta undique spatia, Amm. 29, 5, 37 ... ... Krümmung, Varr. LL. 7, 15: Plur., terrarum anfracta, Att. fr. 336: cavata aurium anfracta, Varr. sat. Men. 387.