angiportum

[426] angiportum, ī, n., u. (seltener) angiportus, ūs, m. (ango u. portus, Furt), ein enges Gäßchen, Nebengäßchen, id angiportum non est pervium, Ter.: in id angiportum me devorti iusserat, Plaut.: angiporto deerrare, Cornif. rhet.: nullum in urbe vicum, nullum angiportum esse dicebant, in quo etc., Cic.: frumentum vias omnes angiportusque constraverat, Cic.: homines in angiportis et plateis non possunt consistere propter vehementiam frigoris, Vitr. – / Über die Formen vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 777 u. Georges, Lexik. der lat. Wortf. S. 47.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 426.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: