dītius , Adv. im Compar. (dis, dite), reicher, non umquam aliis habitastis in antris ditius, Stat. silv. 1, 5, 31. – Superl. dītissimē , Apul. de deo Socr. 22.
ē-nūtrio , īvī, ītum, īre, aufnähren, aufsäugen, ... ... Ambros. de interp. Iob et David 2, 5, 21: puerum Idaeis sub antris, Ov. met. 4, 289: platanum mero infuso, Plin. 12, 8 ...
cunīculus , ī, m. (iberisches Wort), I) das ... ... 217: mollior cuniculi capillo, Catull. 25, 1: gaudet in effossis habitare cuniculus antris, Mart. 13, 60. – II) der niedrige unterirdische Gang, ...
1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... quaeque anulo clausa, Tac.: cui tot consulum vina cluduntur, Sen.: Aeoliis aquilonem in antris, Ov. – od. leb. Wesen einsperren, cl. filium ...
ē-volvo , volvī, volūtum, ere, I) hervor-, hinauswälzen ... ... genau überdenken, überlegen, haec (d.i. sein Geschick sub antris, Verg. georg. 4, 509: promissa evolvit somni, Sil. 3, 216 ...
co-hibeo , buī, bitum, ēre (co und habeo), ... ... a) eig.: tela, Curt.: alqm in vinculis, Curt.: ventos in antris, Ov.: se intra limen, Plaut.: milites intra castra, Curt.: crinem nodo ...