tripticus , a, um (τριπτικός), eingerieben, unctio, quam appellavit tripticen (τριπτικήν), Cael. Aur. de morb. acut. 2, 12, 82.
3. volo , ōnis, m. (velle), der Freiwillige, Plur. volones, von den im zweiten punischen ... ... Liv. 23, 35, 7: servos ad militiam paravit, quos voluntarios exemplo volonum appellavit, Capit. Anton. phil. 21, 6.
autem , Coni. adversat. (αὖτε), dagegen, ... ... als unstatthaft od. ungeeignet zu bezeichnen, aber, num quis testis Postumum appellavit? Testis autem? Num accusator? Cic. Vgl. Fabri Liv. 21, ...
medius , a, um (altind. mádhya-h, griech. ... ... , Plaut.: quemcumque vis occupa, adulescentem, senem, medium, Sen.: Aeglen maximam natu appellavit, mediam Euphrosynen, tertiam Thalian, Sen.: v. Lebl., vinum novum, ...
assevērātio (adsevērātio), ōnis, f. (assevero), der angewandte ... ... Att. 13, 23, 3: secutā asseveratione Caesaris, quā suo iure disertum eum appellavit, Tac. ann. 4, 52: hāc asseveratione incitati Galli, Iustin. 24, ...
trānsmissus , ūs, m. (transmitto), I) die Überfahrt ... ... . b.G. 5, 13, 2: Sallustius transitum transmissumque navibus factum ›transgressum‹ appellavit, Gell. 10, 26, 1. – II) die Überlassung, ...