mōs , mōris, m. (vgl. μῶμαι, μῶσθαι), der ... ... Carthaginiensium, Nep.: percrebruerat eā tempestate pravissimus mos, Tac.: quod in morem vetustas vulgi approbatione perduxit, Cic.: mos non placebat m. folg. Acc. u. ...
sternuo , uī, ere (verwandt mit πτάρνυμαι), I) intr. niesen, a) eig., Colum. u. Plin.: ... ... 19), 151 sq. – II) tr. zuniesen, niesend mitteilen, dextram approbationem, Catull.: omen alci, Prop.
ab-horreo , uī, ēre, I) vor etwas zurückschaudern ... ... verschieden-, fern-, ihm fremd sein, ab oculorum auriumque approbatione, den Augen und Ohren anstößig sein, Cic.: oratio abhorret a persona ...
assēnsus (adsēnsus), ūs, m. (assentio), das Beipflichten ... ... exposuit cum ingenti assensu, Liv.: vario fremebant assensu, Verg.: vulgi assensu et populari approbatione iudicari solet, Cic. – Plur., alii partes assensibus (durch Zeichen ...
approbātio , ōnis, f. (approbo), I) die Zustimmung zu etw., die Billigung, Genehmigung, Zufriedenheit mit etw., die Anerkennung ... ... Beweis, assumptionis (des Untersatzes), Cic.: quae (propositio) non indiget approbatione, Cic.