tyrannicē , Adv. (tyrannicus), tyrannisch, nach Despotenart, ea, quae regie seu potius tyrannice statuit in aratores, Cic. Verr. 3, 115: urbem tyr. diripere, Vulc. Gallic. Avid. Cass. 7, 7: inimicitias adversus dei civitatem tyr. exercere, ...
stīpendiārius , a, um (stipendium), I) tributpflichtig, steuerpflichtig, aratores, Auct. b. Afr.: aliae civitates sunt stipendiariae, aliae liberae, Schol. Bob.: Aeduos sibi stipendiarios factos, Caes.: vectigalem (zinspflichtig) ac stipendiariam (steuerpflichtig) Italiam Africae facere, ...
utrum , Adv. (uter), auch verstärkt durch ne u. ... ... ) ohne den Schlußsatz mit an: an hoc dicere audebis, utrum de te aratores, utrum denique Siculi universi bene existiment, ad rem id non pertinere? Cic. ...
rēgiē , Adv. (regius), königlich, im guten u. üblen Sinne, a) wie ein König, prächtig, ... ... Cic. Cat. 1, 30: ea, quae regie seu potius tyrannice statuit in aratores, Cic. Verr. 3, 115.
dē-icio , iēci, iectum, ere (de u. iacio), ... ... t., jmd. aus seiner Besitzung vertreiben, ihn verdrängen, aratores, Cic.: alqm vi, ICt.: alqm per insidias vi de agro communi, ...
ē-verto (ēvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere ... ... (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), funditus civitates, funditus aratores, funditus amicitiam, Cic.: penitus virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam ...
arātor , ōris, m. (aro), I) ... ... Pflugochse, Suet. u. ICt.: u. so boves eius fundi aratores, ICt. – 2) insbes., in der röm. Finanzspr. aratores = die Pächter der Domänen für den Zehnten des Ertrags ...
in-culco , āvī, ātum, āre (in u. calco), ... ... m. folg. Acc. u. Infin., inculcatum est Metello et Velleio te aratores evertisse, Timarch. epist. in Cic. Verr. 3, 156: mit ...
negōtior , ātus sum, ārī (negotium), Handelsgeschäfte treiben, ... ... 1620: salsamentarius et vinariarius, Corp. inscr. Lat. 6, 9676: Plur.: aratores ac negotiantes, Suet. Aug. 42, 3: negotiantes in basilica, Vitr. ...
labefacto , āvī, ātum, āre (Intens. ... ... erschüttern, stürzen, zugrunde richten, zuschanden machen, dem Verderben nahe bringen, aratores, den Wohlstand der Pflanzer erschüttern (Ggstz. aratores funditus evertere), v. einem Mißjahr, Cic.: eum, Cic.: alcis ...
aestimātio (aestumātio), ōnis, f. (aestimo), die Schätzung, ... ... 195; od. von seiten des Prätors, der Ansatz des Preises, den die Aratores der Provinz statt des zu liefernden Getreides zahlen konnten od. (oft) mußten, ...
dē-fetīscor (dē-fatīscor), fessus sum, fetīsci, bis zur ... ... defessus, Cic. – m. Abl., wodurch? defessi cultu agrorum aratores, Cic.: postquam defessus perrogitando advenas fuit de gnatis, Pacuv. fr.: defessi ...