arcātūra , ae, f. (arcano. II, 6), ein viereckiges Grenzzeichen, Cassiod. var. 3, 52, 1.
ōro , āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich ... ... ut vindices ab Romanorum arbitrio, oro obtestorque, Liv.: orat atque obsecrat, ut sibi parcat, Caes.: orat multis et supplicibus verbis, ut liceat et ut sibi rescribam, ...
... , labori, Cic.: ne cui rei parcat, Nep.: lamentis, Verg.: bello, Verg. – m. folg. ... ... 24, 2. p. 89, 2 D. 2 : ut ab alienis parcat vobis, Augustin. serm. 216, 10: vobis a verbis durioribus parcite, ...
fatīgo , āvī, ātum, āre (viell. verwandt mit *fatis ... ... geistig: haec brevior via discentem non per ambages fatigabit, Quint.: ipse sibi parcat, ne fortunam suam nimis onerando fatiget, Iustin. – poet., f. ...
saevio , saeviī, saevītum, īre (saevus), wütend sein, wüten ... ... Dat., non uni saeviet usque deus, Tibull.: qui nunc mihi saevit, sic tibi parcat, Ov.: m. Infin., cum manus impia saevit sanguine Caesareo Romanum exstinguere ...