1. armātus , a, um, PAdi. m. (selten ... ... Friedens, Amm.: arm. anni, Kriegsjahre, Sil. – subst., armātus = ὁπλίτης, ein Bewaffneter, Prisc. part. XII ... ... u.a. – II) übtr.: erat incredibili armatus audaciā, Cic.: excitati, erecti, parati, armati ...
2. armātus , Abl. ū, m. (armo), die Bewaffnung, Rüstung, I) eig.: haud dispari armatu, Liv.: Cretico maxime armatu, Liv. – II) meton., die Bewaffneten (s. Weißenb. Liv. ...
parmātus , a, um (parma), mit Schilden versehen, cohors, Liv. 4, 38, 3: subst. parmātī, ōrum, m. (sc. milites), die Schildträger, Liv. 4, 39, 1.
perarmātus , a, um (per u. armo), wohl bewaffnet, Curt. 4, 9 (36), 6 u. 4, 9 (38), 23.
de-armo , āvī, ātum, āre, I) entwaffnen, quibus dearmatus exercitus hostium, Liv. 4, 10, 7. – II) eine Waffe hinwegnehmen, rauben, sagittas, Apul. met. 5, 30.
1. ornatus , a, um, PAdi. (v. orno), ... ... Liv.: elephantus, angeschirrter, Nep., verb. elephantus ornatus et loricatus, ornatus armatusque, Auct. b. Afr.: ornatissimus et paratissimus omnibus rebus, Cic.: naves omni ...
leviter , Adv. (2. levis), I) eig.: 1) leicht dem Gewichte nach, miles leviter armatus, Curt.: leviter armati, Curt. u. (Ggstz. armatissimi) Sen.: ...
tridēns , entis (tres u. dens), drei Zähne-, ... ... Flacc. 1, 688: fuscinula, Vulg. 1. regg. 2, 13: tridenti armatus ferro, Arnob. 3, 31. – II) subst., tridēns, entis, ...
mīlitāriter , Adv. (militaris), soldatisch, auf Soldatenart, m. gravis oratio, Liv.: m. loqui, Tac.: tecta sibi m. aedificare, Liv.: exornatus armatusque m., Apul. met. 10, 1.
item , Adv. (zu ita), zur Bezeichnung der Wiederkehr ... ... cum telo esse, item (es ebenfalls tun) alios iubere, Sall.: ipse armatus intentusque item (es ebenfalls zu sein) milites cogebat, Sall. – aiunt ...
armo , āvi, ātum, āre (arma), ausrüsten, rüsten, ... ... Cic.: se eloquentiā, Cic.: se impudentiā alcis, Nep.: quā (arte) semper armatus, Tac. – alqm ad omnia, Cic.: u. alqm in fata ...
1. parātus , a, um, PAdi. (1. paro), I ... ... .: m. contra u. Akk., im Bilde, optime contra fortunam paratus armatusque, gegen die Schläge des Schicksals gerüstet u. gewappnet, Cic. ep. ...
fortūna , ae, f. u. Plur. fortūnae, ārum, ... ... , commiserari fortunam Graeciae, Nep.: arte emendare fortunam, Hor.: contra fortunam paratus armatusque, gegen die Schläge des Schicksals gerüstet u. gewappnet, Cic.: fortunae succumbere ...
as-sisto (ad-sisto), astitī (adstitī), ere, hintreten, ... ... in latus obliquum (auf die Seite geneigt), Ov.: cum inter ceteros Artabanus armatus assisteret, Iustin.: m. Dat., regionibus, Lucr.: lecto, Ov.: divinis ...
1. intentus , a, um, I) Partic. v. ... ... Kampf, schlagfertig, absol., oft verb. paratus et intentus, intentus paratusque, armatus intentusque, Sall., Liv. u. Tac.: m. Dat., dimicationi ...
prō-pūgno , āvī, ātum, āre, I) intr., Gegenwehr ... ... miseriis, abwehren, Amm.: alter propugnat nugis (für Kleinigkeiten) armatus (mit bewaffneter Hand = mit großer Heftigkeit), Hor. ep. 1, ...
ef-fervēsco , ferbuī u. fervī, ere (ex u. ... ... aestu, ut ad alios accedant, ab aliis recedant, Cic. Planc. 15: Pontus armatus, effervescens in Asiam atque erumpens, das wie eine brandende Woge hineinbraust ...
prōcīnctus , ūs, m. (procingo), I) das Gürten ... ... in procinctu paratamque ad omnes casus habere elopuentiam, Quint.: u. im Bilde, armatus semper ac velut in procinctu stans, v. Redner, Quint.: militem Christi ...
Buchempfehlung
Zwei satirische Erzählungen über menschliche Schwächen.
76 Seiten, 5.80 Euro