arrēctārius , a, um (arrigo), gerade in die Höhe gerichtet, perpendikulär, subst., arrectāria, ōrum, n., die Ständer an den Wänden (Ggstz. transversaria, Querbalken), Vitr. 2, 8, 20 u.a ...
... animos Itali, merkten gespannt auf, Verg.: arrectae spes iuvenum, Verg.: arrecta cupido (Erwartung), Verg. – m. indir. Fragesatz, arrectā omni civitate, quanta fides amicis Germanici etc., ... ... die Rede, Verg.: Etruria atque omnes reliquiae belli arrectae (sunt), Sall. fr. – m. ...
adrēctārius , a, um, s. arrēctārius.
ī-licet , I) = ire licet, man kann gehen! laßt uns gehen! geh! A) eig.: ilicet. Quid hic conterimus ... ... urbe, Verg.: numero ilicet obruimur, Verg.: ilicet nidum sibi construit, Ov.: ilicet arrectae mentes, Val. Flacc.
trānsversārius (trāversārius), a, um (transversus), I) querliegend, ... ... subst., trānsversāria, ōrum, n., Querbalken, Querhölzer, Riegel (Ggstz. arrectaria), Vitr. 2, 8, 20; 7, 3, 11 u.a. ...