basilēum , ī, n. (βασίλειον), das königl. Diadem, Corp. inscr. Lat. 2, 3386; vgl. Hübner im Hermes 1, 348 f.
tornus , ī, m. (τόρνος), ... ... Grabstichel, Meißel, I) eig., Vitr. u. Plin.: torno rasile buxum, Verg.: pocula, quibus torno facili superaddita vitis, Verg.: torno teritur ...
basilīum , s. basilēum.
trānsilis , e (transilio), hinüberspringend, bis an den nächsten Baum hinüberreichend, palmes, Plin. 17, 211 Sill. u. Jan (Detl. rasilem).