aspernanter , Adv. (aspernans v. aspernor), verächtlich, mit Verachtung, Amm. 31, 4, 3. Sidon. ep. 7, 2. Cod. Iust. 2, 6, 6. § 3: Compar. b. Augustin. de music. 4, 9 ...
tumeo , ēre (vgl. tūber, tōmentum, tōtus, griech. ... ... , Cic.: irā, Liv.: rabie, Vitr.: alci (gegen jmd.), Stat.: aspernantem tumentemque (aufbrausenden, ungebärdigen) lacrimis fatigant, Tac. hist. 3, 31. ...
a-spernor , ātus sum, ārī (ab u. sperno), ... ... si non habeat, non admodum flagitem, Cic. de fin. 1, 15: non aspernante senatu, Cic. – / Passiv, Cic. ep. fr. II, ...