aspernātor , ōris, m. (aspernor), der Verächter, Verschmäher, Tert. adv. Marc. 4, 15. Ambros. in Luc. 4, 46.
a-spernor , ātus sum, ārī (ab u. sperno), ... ... u. Abl., cuius furorem atque crudelitatem deos immortales a suis aris atque templis aspernatos confido, Cic. Clu. 194: proscriptionem nisi hoc iudicio a vobis reicitis et ...