... , Plaut.: domi assitis facite, Ter.: assum apud te, genitor, Acc. fr.: apud te assum Sosia idem, Plaut.: mane ad portam adesse, Cic.: in tabernaculo, ... ... Substst., Caesar ubique aderat, Vell.: nunc ultro ad cineres et ossa parentis assumus, Verg.: in agmine modo in ...
2. assum , ī, n., s. 1. assusa, um.
... esse, in eo sibi praecipuam laudem assumere, Liv.: orator tractationem orationis sibi assumet, Cic.: ita de me ... ... modestiae remittere debeatis, Cic.: neque ego mihi postea quicquam assumpsi neque hodie assumo, quod etc., Cic.: si id mihi assumo, videor id meo ...
passum , ī, n. (pando), sc. vinum, Wein aus getrockneten Trauben, Sekt, Varro fr., Scriptt. r. r., Verg. u.a.
as-summo (ad-summo), āre (ad u. summa), dazuzählen, addieren, sextula bis assummata duellam facit, Hultsch Metrol. p. 113, 7 (aus Isid. 16, 25, 15, wo Otto assumpta liest). Not. Bern. 12, a.
incassum , s. 2. cāssusno. II.
assūmptio (adsūmptio), ōnis, f. (assumo), I) das Annehmen ... ... in der Logik, der Untersatz (propositio minor, vgl. assumo no. II, 3, b, α), Cic. de inv. 1, ... ... Quint. 5, 14, 5: Plur., assumptiones (Ggstz. propositiones), Lact. 2, 5, 31 ...
assūmptor (adsūmptor), ōris, m. (assumo), a) der Annehmer, disciplinae et virtutis, Hier. interpr. Didym. de spir. sanct. 5. – b) der Sich-Anmaßer, gloriae, Ambros. epist. 19, 23: laudis, ...
assūmptus (adsūmptus), ūs, m. (assumo), die Annahme, Plur. bei Boëth. in Porphyr. 1 extr.
assūmentum (adsūmentum), ī, n. (assuo), der aufgesetzte Flicken, der Flicklappen, Itala Matth. 9, 16. Vulg. Marc. 2, 21. Vgl. Löwe Prodr. p. 150.
assūmptrīx (adsūmptrīx), trīcis, f. (Femin. zu assumptor), die Annehmerin, natura ass., Ps. Augustin. serm. 246, 1.
assūmptīvus (adsūmptīvus), a, um (assumo), als rhet. t. t. = von der ... ... Umstände zur Rechtfertigung zu Hilfe genommen werden müssen, an sich unvollständig, assumtiv (Ggstz. absolutus), pars, Cic.: causa, Quint.: qualitas, ...
... . pando , pandī, pānsum u. passum, ere (Causat. zu pateo), I) auseinander-, ausbreiten, ... ... u. Edict. Diocl.: so auch racemi passi, Verg.: lac passum, geronnene, Ov. – scherzh., senes passi, ausgetrocknete, ...
as-suo (ad-suo), suī, sūtum, ere, annähen, anflicken, nemo assumentum panni rudis assuit vestimento veteri, Vulg. Marc. 2, 21: unus et alter assuitur pannus, Hor. de art. poët. 16: veteri id est priori euangelio pannum ...
cassē , Adv. (cassus), vergeblich, Liv. 24, 26, 10 H. (Weißenborn in cassum).
arfui , archaist. = adfui, s. 2. assum /.
ad-sum , s. 2. assum.
quatio (quassī), quassum, ere, schütteln, I) eig.: 1) im allg.: caput, Liv. u. Ov.: alas, Verg.: catenas, Plin. ep.: hastam, schwingen, Verg. (u. so quassae faces, geschwungene, ...
invītē , Adv. (invitus), ungern, wider Willen, invite ... ... 4: ficte referas gratiam invite danti, Varro sent. 12 Riese: Compar., quem (Crassum) ego paulo sciebam vel pudentius vel invitius ad hoc genus sermonis accedere, Cic ...
omāsum , ī, n., Rinderkaldaunen, Hor. ep. 1 ... ... . damn. 8. Plin. 8, 180 (wo Detl. u. Mayh. omassum): pingui tentus omaso, dickwanstig, Hor. sat. 2. 5, 40. ...
Buchempfehlung
In ihrem ersten Roman ergreift die Autorin das Wort für die jüdische Emanzipation und setzt sich mit dem Thema arrangierter Vernunftehen auseinander. Eine damals weit verbreitete Praxis, der Fanny Lewald selber nur knapp entgehen konnte.
82 Seiten, 5.80 Euro