satilium (Demin. von satis) animae, das bißchen Leben, Plaut. trin. 492 Leo.
genitus , ūs, m. (geno = gigno), die Zeugung, animalium, Apul. apol. 36: Plur., genitus aquatilium, ibid. 38 Kr. (die codd. genita).
saxātilis , e (saxum), I) an - od. ... ... an Felsen aufhalten (dah. Ov. hal. 109 saxatilis = unus ex genere saxatilium, weil Ovid den eigentlichen Namen nicht kannte): u. so mullus, Sen ...
scio , īvī u. iī, ītum, īre, wissen, ... ... . Infin.: scio tibi ita placere, Cic.: quas scitis exstare, Cic.: scimus Atilium appellatum esse sapientem, Cic.: non se tam barbarum neque tam imperitum esse, ...
con-venio , vēnī, ventum, īre, beikommen = eintreffen ... ... Acc. od. im Passiv durch Prädik. -Nom. eines Partiz., c. Atilium spargentem semen, Cic.: cum quo forte Romam rediens ab nuntio uxoris erat conventus ...
receptāculum , ī, n. (recepto), Ort zur Aufnahme eines Ggstds ... ... . Einfang, Röhrkasten (immissarium), Vitr. – für Tiere, avium, Colum.: aquatilium animalium (ἰχθυοτροφειο ...