attrectātio (adtrectātio), ōnis, f. (attrecto), das ... ... allg.: quas solum res esse attrectatione cognoscimus, Ps. Apul. Asclep. 33: m. subj. ... ... etw. (um es sich anzueignen), furtum sine ulla quoque attrectatione fieri posse, Gell. 11, 18, ...
attrectātus (adtrectātus), Abl. ū, m. (attrecto), das Betasten, Pacuv. tr. 266.
... Apul.: quam (rupem) profanum sit attrectari hominis manu, Plin.: ne me attrecta, Plaut.: comperce me attrectare, Plaut.: alqm nimium familiariter, Plaut.: uxores a cena redeuntes, Cic.: sin nullius libidine corpus attrectaretur, Augustin. – b) prägn ... ... (als Waffenschmied und dann als Soldat), Treb. Poll.: indecorum, attrectare quae non obtineret, Tac. – ...
1. fērālis , e (vgl. in-fer-nus), zum ... ... Toten, Cic. u.a. – β) Leichenangelegenheiten, Leichenbestattung, attrectare feralia, sich mit L. befassen, Tac. ann. 1, 62. ...
comminus , Adv. (aus com u. manus), ... ... c. aspicere alqm, Ov.: imbecilli oculi ad sustinendum comminus solem, Sen.: c. attrectare alqd, Apul.: c. alqd iudicare, in der Nähe, durch den Augenschein ...