perīclitor , ātus sum, ārī (periculum), I) intr.: A) ... ... 1) im allg.: periclitemur in iis exemplis, Cic.: periclitabatur, quid nostri auderent, Caes. – 2) prägn., etwas wagen, riskieren, ...
ūsus , ūs, m. (utor), die Benutzung, ... ... ) usus adest, absol., ut equites Pompeianorum impetum, cum adesset usus, sustinere auderent, Caes. b.c. 3, 84, 4. – γ) usus venit, ...
timeo , uī, ēre, I) etw. od. jmd. ... ... .: timeo, ut sustineas, Cic.: quia nihil minus, quam ut egredi obsessi moenibus auderent, timeri poterat, Liv. – m. folg. quo minus u. ...
1. claudo , clausī, clausum, ere, in der Volksspr. ... ... , die eine Örtl. versperren, in ipso exitu ita conferti obstitere Galli, ut clauderent viam, Liv.: si manantia corpuscula iter claudunt, Cels.: clauderet ut Tatio fervidus ...
namque , Coni., ein verstärktes nam, von dem es sich ... ... factae armataeque erant, Caes.: his erat rebus effectum, ut equites Pompeianorum impetum sustinere auderent neque magnopere eorum multitudine terrerentur. Namque etiam per eos dies proelium secundum equestre ...
terreo , terrui, territum, ēre (*terseo; altind. trásati, ... ... eo, Liv. 2, 45, 1: ilico obvius adfuisti et praesentiā tuā, ne auderent transitum, terruisti, Auct. pan. ad Constant. 22, 3. – mit ...
dē-lēgo , āvī, ātum, āre, jmd. an einen Ort ... ... Liv.: infantem ancillis ac nutricibus, Tac.: alqm huic negotio, Col.: delegati, ut plauderent, Plaut. – hunc laborem alteri, Cael. in Cic. ep.: officium ...
2. prae-dīco , dīxī, dictum, ere, I) vorhersagen ... ... Cic.: praedixisse se, ne Hamilcaris progeniem ad exercitum mitterent, Liv.: ne pugnam priores auderent, praedicit, Tac.: m. Infin., Plin. 14, 140: absol., ...