sāvium , iī, n., I) der zum Küssen geformte ... ... Apul.: tria natorum savia, Catull.: savium posco, Plaut.: (alci) dare savium, Plaut. u. Caecil. com. fr.: Atticae meis verbis savium des volo, Cic.: accipere ...
nāvium , iī, n. (navis), I) ein Fahrzeug aus einem Stück Holz, der Einbaum, Mela 3, 7, 2 (3. § 62): capita aut navia, s. caput (Bd. 1. S. 990 oben). – II) ...
bravīum , s. brabēum.
suāvium , s. sāvium.
Patavium , iī, n., Stadt in Venetien, an den ... ... die Art, wie man in Patavium redete, die Patavinität, Quint. 1, 5, 56 ... ... poët.: Plur. subst., Patavīnī, ōrum, m., die Einwohner von Patavium, die Pataviner, Cic. ...
praeclāvium , iī, n. (clavus), der Teil des Kleides vor dem Purpurstreifen (clavus), Afran. com. 180 u. 229.
aequilavium , ī, n. (aequus u. lavo), die halbe Wäsche der Wolle, Paul. ex Fest. 24, 8.
terripavium , s. tripudiumno. II.
inter-clāvium , iī, = παρυφή, der angewebte Saum, Gloss. III, 323, 52.
capitilavium , ī, n. (caput u. lavo), die Kopfwaschung, im Volke Name des Palmsonntags, Isid. 6, 18, 14.
concentus , ūs, m. (concino), I) der Einklang ... ... der harmonische Gesang, die Konsonanz, Harmonie, hominum aviumque, Sen.: avium, Cic.: vocis lyraeque, Ov.: tubarum ac cornuum, Liv.: catervae et concentus ...
avis , is, f. (griech. ... ... I) im allg.: avis aquila, Dict. 5, 7: examina avium, Liv.: cantus avium, Cic.: concentus avium, Cic.: avium plumae, Apul.: aves vernae, Fronto: aves aestivae, Zugvögel, Liv.: ...
1. vado , āre (vadum), waten, durchwaten, flumina, quae sine pontibus vadari nequeunt, Veget. mil. 2, 25: quia neque navium copia pro tempore erat neque vadari fluvius poterat, Sulp. Sev. chron. 1 ...
... der Vögel, I) eig.: avium plumae, Sen. u. Apul.: plumae versicolores columbarum, Cic.: plumae ... ... plumis vehi, Sänften mit Federpolstern, Iuven. – zu Gewändern, non avium plumae in usum vestium conseruntur? Sen. ep. 90, 16. – ...
1. melos , n. (μέλος), ... ... Lied, Weise, Tragic. vett., Hor. u.a.: melos omne cantilenarum suavium, Augustin. conf. 10, 33, 50: Plur., mele (μέ ...
sāvio , āre (savium), küssen, Nov. com. 81. Pompon. com. 84. Claud. Quadr. ann. 2. fr. 39 (b. Prisc. 8, 26).
īn-sīdo , sēdī, sessum, ere, intr. u. tr ... ... m. Dat., duobus sedilibus iunctis, Cels.: equo per festinationem, Vopisc.: arboribus navium (v. Vögeln), Augustin.: floribus (v. Bienen), Verg.: fastigio ...
morsus , ūs, m. (mordeo), das Beißen, ... ... ad ipsum morsum (Bißwunde) stercus suillum adponito, Cato: m. serpentis, avium, Cic.: m. muscularum, Boëth.: morsus rabidi, Cael. Aur., morsus rabidi ...
carīna , ae (κάριον), der ... ... carina, Enn. fr.: panda, Enn. fr.: carinae aliquanto planiores, quam nostrarum navium, Caes.: centum navium longarum carinas ponere (wie τρόπεις θέσθαι), die Kiele von 100 Kr. ...
captus , ūs, m. (capio), I) das Fassen ... ... , 79. – b) insbes., der Fang, captus piscium vel avium emitur, Pomp. dig. 18, 1, 8. § 1. – II) ...
Buchempfehlung
Der Teufel kommt auf die Erde weil die Hölle geputzt wird, er kauft junge Frauen, stiftet junge Männer zum Mord an und fällt auf eine mit Kondomen als Köder gefüllte Falle rein. Grabbes von ihm selbst als Gegenstück zu seinem nihilistischen Herzog von Gothland empfundenes Lustspiel widersetzt sich jeder konventionellen Schemeneinteilung. Es ist rüpelhafte Groteske, drastische Satire und komischer Scherz gleichermaßen.
58 Seiten, 4.80 Euro