... Biturīgae , ārum, f., Biturigä, die Hauptstadt der Bituriges Cubi, j. Bourges, ... ... , 9. p. 430). – c) Biturīgēnsis , e, biturigensisch, equites catafractarii, Not. dign ... ... 1 B. – d) Biturīgiacus , a, um, biturigisch, vitis, Plin. 14 ...
Avaricum , ī, n., Hauptstadt der Bituriges Cubi in Aquitanien (später Biturigae gen., Amm. 15, 11), j. Bourges, Caes. b. G. 7, 13, 3. Flor. 3, 10, 23. – Dav. Avaricēnsis ...
... Vīviscī , ōrum, m., vollst. Bituriges (cognomine) Vivisci, eine keltische Völkerschaft an der Küste Aquitaniens in der Nähe des h. Bordeaux, ein Zweig des großen keltischen Volksstammes der Bituriges, Plin. 4, 108. Corp. inscr. Lat. 13, 566. ...
Biturīx , s. Biturīges.
Burdigala , ae, f., uralte Stadt der Bituriges Vivisci in Aquitanien, auf der Südseite des Garumna, bedeutend durch Handel und später durch Betrieb der Wissenschaften, Geburtsort des Dichters Ausonius, j. Bordeaux, Auson. ordo urb. nob. 135. p. 102 Schenkl. ...
Biturīcus , a, um, s. Biturīges.
Noviodūnum , i, n., I) Stadt der Suessionen, später ... ... Caes. b. G. 2, 12, 1. – II) Stadt der Bituriges Cubi, östlich von Avaricum, j. Nouan bei Orleans, Caes ...
... legionem non longe a finibus Aeduorum in finibus Biturigum, Hirt. b. G. 8, 2, 1: Gaium Fabium legatum ... ... . Agr. 9: alci uxorem suam, Suet. Caes. 21: matrem in Biturigibus homini nobilissimo, Caes. b. G. 1, 18, 6: u ...
fīo , factus sum, fierī (aus indogerm. *bhu-i ... ... ut etc., Cels.: opinione factum est, ut etc., Acc. fr.: factum imprudentiā Biturigum, ut etc., Caes. – β) folgen, erfolgen, hervorgehen, ita ...
redigo , ēgī, āctum, ere (red u. ago), I ... ... a. – gentes in dicionem imperii, Cic.: hostes ad deditionem, Eutr.: civitatem Biturigum in potestatem, Caes.: omnes eas civitates in dicionem potestatemque populi Romani, Caes.: ...
con-tineo , tinuī, tentum, ēre (con u. teneo), ... ... – bei vorhergeh. Negation m. folg. quin u. Konj., qui (Bituriges) unius legionis hibernis contineri (abgehalten werden) non poterant, quin bellum pararent ...