sargus , ī, m. (σαργός), ein bei den Römern beliebter Meerfisch, der Brachsen (Sparus Sargus, L.), Plin. 9, 65. Enn. fr. var. 37. Lucil. 1276. Ov. hal. 105. Vgl ...
2. sparus , ī, m., ein Fisch, der Goldbrachsen (Sparus aurata, L.) franz. sparaillon, ital. sparlo, Cels. 2, 18. p. 65, 22 D. – Plin. 32, 151 jetzt sorus.
2. synodūs , ontis, m. (συνόδους), ein Seefisch aus der Gattung der Brachsen (rein lat. dentex, Sparus dentex, Oken), Ov. hal. 107. ...