cacozelus

[886] cacozēlus, -on (κακόζηλος), nur subst., I) cacozēlus, ī, m., der ungeschickte Nachahmer im Stile aus verkehrtem Geschmacke, der Nachäffer, Sen. suas. 2, 16. Suet. Aug. 86, 2. – II) cacozēlon, i, n. = cacozelia (w. s.), Ps. Ascon. Cic. div. in Caecil. 21; vgl. Quint. 8, 3, 56 sqq.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 886.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: