terra , ae, f. (›das Trockene‹; vgl. τερσαίνω ... ... totius mundi atque naturae, rotundum ut caelum, terra ut media sit, Cic.: terrā caeloque (auf Erden u. am H.) aquarum penuria est, Curt. – ...
tueor , tuitus, selten tūtus sum, tuērī, ins Auge ... ... sedere longe a me Aesculapium, Plaut. Curc. 260 G.: quae fieri in terris caeloque tuentur mortales, Lucr. 6, 50; u. so 1, 152 u. ...
cyathus (cyatus, cuathus), ī, m. (κύαθ ... ... Becher (pocula) zu füllen, Hor. u.a.: puer dignus cyatho caeloque, würdig des Mundschenkenamts bei den Göttern (= ein zweiter Ganymed), Iuven.: ...