callis , is, m. u. (in Prosa gew.) ... ... iuga calles inveniret, Liv.: cum quaedam in callibus, ut solet, pastorum controversia esset, Cic. – bes. calles ... ... Bd. 1. S. 1000. – Abl. Sing. calle, seltener calli, Itin. Alex. 45 ...
... facete et c. ordiri rem, Plaut.: callide arguteque dicere, Cic.: callide et perite versari in alqa re, ... ... Gell.: facere perite et c., Cic.: callidius id facere, Cic.: callidius interpretari, Tac.: callidissime dicere, Cic.: callidissime conicere, Nep.: omnia decreta ...
callion , ī, n. (κάλλιον), eine Pflanze, rein lat. vesicaria, Plin. 21, 177.
callīgo , s. 1. cālīgo.
... Ov.: fur, Mart.: homo callidus ac veterator, homo versutus et callidus od. callidus et versutus, Cic.: homo c. et ad ... ... .: malitia inimici, Liv.: oratio melior et callidior, Ter.: callidissimum artificium, höchst sinnreiche Kunst, Cic.: callidissima ...
Calliopē , ēs, f. (Καλλιό ... ... Arnob. 5, 26 (wo Calliopae filius). – II) meton.: A) für sämtliche Musen, ... ... Ov. trist. 2, 568. – / Nbf. Calliopēa , ae, f. (Καλλιόπ ...
Callistō , ūs, f. (Καλλισ ... ... sidus); vgl. Hyg. fab. 176 sq.: Dat. Callisto, Catull. 66, 66: Akk. Callisto, Hyg. astr. 2, 1: Abl. Callisto, Hyg. fab. 155.
callīsco , scī, ere (Inchoat. von calleo), stumpf-, unempfindlich werden, Cato or. 37. fr. 2. (aus Non. 89, 28, wo Quicherat callescerunt).
callimus , ī, m. (κάλλιμος, schön), eine Art Adlersteine, Plin. 36, 151.
Callifae , ārum, f., Stadt in Samnium, wahrsch. j. Calvisi, Liv. 8, 25, 4.
callicum , s. Callaecī a. E.
Calliphōn , ōntis, m. (Καλλιφῶν) u. Callipho , ōnis, m., griech. Männername, unter dem bes. bekannt ... ... 7, 7; epit. 33, 7. Vgl. über die Form Callipho Madvig Cic. de fin. 2, ...
Calliclēs , is, m. (Καλλικλης), ein griech. Maler zur Zeit Alexanders des Gr., Varr. de vit. p. R. 1. fr. 1 K. (bei Charis. 126, 26 K.). Plin. ...
in-callidē , Adv., ungeschickt, non incallide, nicht ungeschickt = gar geschickt, tergiversari, Cic. de off. 3, 118: conquirere, Gell. 7, 3, 45: opposuisse hoc Tullianum, Gell. 12, 13, 19.
Callicula , ae, f., ein niedriger Berg in Kampanien bei Kasilinum, nach Reich, j. Cajanello, Liv. 22, 15, 3 u. 16, 5.
crocallis , idis, f., ein uns unbekannter Edelstein, Plin. 37, 154.
callitrix , s. callithrix.
calliditās , ātis, f. (callidus), die Eigenschaft des callidus, das Gewitztsein, die ... ... et inveterata (abgefeimte) calliditas, Sen.: illi, quos ignavia aut prava calliditas armis abstinuit, Sall. fr. – v. der Kriegslist, ...
Callirrhoē (Callirroē, Callirhoē), ēs, f. (Καλλιῤῥόη, episch Καλλιρόη), I) Tochter des Flußgottes Achelous, zweite Gattin des Alkmäon, Ov. met. 9, 414. – II) berühmte Quelle bei ...
Callipolis , is, Akk. in od. im, f. (Κα ... ... Stadt unter dem hohen u. steilen Korax (auf dem Taurischen Chersones), gew. Callium gen., Liv. 36, 30, 4.
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro