calvitium , ī, n. (calvus), I) kahle Stelle des Kopfes, Glatze, Cic. Tusc. 3, 62. Suet. Caes. 45, 2 u.a.: Plur., Arnob. 3, 14. – II) übtr., pflanzenleere Stelle ...
calvitiēs , ēī, f. (calvus), die Kahlheit des Kopfes, Petr. 108, 3. Cael. Aur. chron. 4, 2, 15. Ennod. carm. 2, 104, 10.
recalvitīes , ēī, f. (recalvus) = recalvatio (w. s.) Rufin. Orig. in Levit. hom. 8, 10.
dēpilis , e (de u. pilus), haarlos, ... ... (bei Non. 530, 25): genae dep., Apul. met. 7, 8: calvitium dep., Mart. Cap. 8. § 804.
obvius , a, um (ob u. via), begegnend, ... ... der G. im Wege lagen, Nep.: cubiculum obvium soli, Plin. ep.: calvitium quoquoversus obvium, sichtbar, Apul.: quidquid obvium erat (zur Hand war), ...
ob-umbro , āvī, ātum, āre, beschatten, I) ... ... ) leicht verhüllen, verdecken, obumbrata germina, Pallad.: non obumbrato vel obtecto calvitio, Apul.: glabellum feminal roseā palmulā potius obumbrans de industria quam tegens verecundiā, ...
dēfōrmis , is, Adi. m. Compar. u. Superl ... ... Andr. 1, 5, 10. – m. Abl. (wodurch?), deformis calvitio, Suet.: def. habitu, vultu, Iustin.: veste sordidus, crine deformis, Sulp ...