Cantium , ī, n. (Κάντιον), eine im östlichen Britannien gelegene Landschaft, j. Kent, mit einem gleichnamigen Vorgebirge, j. Cap Paperness, Caes. b. G. 5, 13, 1 u. 22, 1.
astrum , ī, n. (ἄστρον), ... ... , Virginis astrum, Manil.: cognitio astrorum, Cic.: cursus astrorum dispares, Cic.: astrorum micantium splendentia signa, Lact.: homines tantummodo annum solis, id est unius astri reditum ...
offēnsa , ae, f. (offendo), das Anstoßen, ... ... offensā, ohne die Z. anzugreifen, Plin.: sine offensa, Sen.: sine offensa fricantium, Sen. – II) übtr.: 1) der Anfall ...
meretrīcor , ātus sum, ārī (meretrix), sich als Buhldirne hergeben ... ... 7. Cledon. 56, 18: Partiz. subst. (fem.), libido scortantium et meretricantium, Augustin. in psalm. 136, 9. – / Colum. 11, 1, ...
mico , cuī, āre, sich zuckend od. zitternd hin und ... ... , die funkelnden (blanken) Schwerter blitzten, Liv.: micans stella, Ov.: astrorum micantium splendentia signa, Lact.: micans aurum, Ov.: vultum hostis ardore animi micantem ferre ...
sīgnum , ī, n. (altlat. seignom), das ... ... brumale s., Zeichen des Steinbocks, Cic.: s. pluviale capellae, Ov.: astrorum micantium splendentia signa, Lact.: nox caelo diffundere signa parabat, Hor. – F) ...
clāmor , ōris, m. (clamo), der laute Ruf, ... ... dissonae voces), Liv.: varius ac dissonus, Curt.: fremitus et clamor dissonus in diversa vocantium, Sen.: clamor populi infestus atque inimicus, Cic.: inconditus et trux, Curt. ...
in-voco , āvī, ātum, āre, zu jmd. hinrufen, sich rufend an jmd. wenden, jmd. anrufen, anflehen ... ... . m. folg. Acc. u. Infin., Curt.: absol., preces invocantium, Tac.
prōripio , ripuī, reptum, ere (pro u. rapio), ... ... , Sall.: se eo cursu ex sacrario, ut etc., Liv.: se e manibus sacrificantium, Liv.: se a vestibulo templi citato gradu, Liv.: se portā foras, ...
cōnsīdero , āvī, ātum, āre (con u. sidus, ... ... diligentius (v. Käufer), Petr.: u. so feminas diligenter ac lente mercantium more, Suet. – cum vos considero, milites, Sall. – β) ...
trānsitus , ūs, m. (transeo), I) das Hinübergehen ... ... Tac.: prohibere alqm transitu Araxis fluminis, Iustin.: prohibere transitum, Iustin.: Plur., mercantium ibi transitus infestantur ex Arabicis insulis, Solin. 56, 8. – 2) ...
corrēctor , ōris, m. (corrigo), I) der Berichtiger ... ... .: emendator et c. noster, Cic. – in moral. Beziehung, c. peccantium, Sen.: correctorem asperrime pati, Sen. – II) ein kaiserl. ...
sēparātio , ōnis, f. (separo), die Absonderung, Trennung ... ... 11, 30. – II) übtr.: sep. criminum, Quint.: nominum idem significantium, Quint.: sui facti ab illa defensione, Cic. – als rhet. Fig ...