1. com-mūnio (commoenio), īvī, ītum, īre, beschanzen, verschanzen, castra, Caes.: locum, Liv.: loca castellis idonea, Nep.: os arteriae, Gell. – Übtr., verwahren befestigen, ...
arx , arcis, f. (v. Stamme ARC in ... ... I) eig.: A) im engern Sinne: iam montani signo dato ex castellis ad stationem solitam conveniebant, cum repente conspiciunt alios, arce occupatā suā, super ...
ob-erro , āvī, ātum, āre, I) intr. vor ... ... umschweifen, quantum (agri) non milvus oberrat, Pers.: paucis casulis et castellis oberratis, Apul. – übtr., dominos (die Affekte), Pers.: quas ...
con-dūco , dūxī, ductum, ere, I) tr.: A) ... ... u. Tac.: dispersas per urbem cohortes in una castra, Tac.: festinatim de castellis ad castra maxima pedites, Sisenn. fr. – b) lebl. Objj.: ...
con-veho , vēxī, vectum, ere, zusammen - ( ... ... duo maritima castella frumentum ab Ostia, Liv.: frumentum ex finitimis regionibus atque ex omnibus castellis in urbem, Caes.: praedam ex castris raptim Antium, Liv. – das ...
dēfēnso , āre (Intens. v. defendo), I) eifrig ... ... . – m. Abl. (durch), clipeo sonantes umeros, Ov.: sese castellis, Tac.: Italici, quorum virtute moenia defensabantur, Sall. – in. ab ...
cōn-firmo , āvī, ātum, āre, befestigen, I) ... ... esse confirmant, Cic. Arch. 19: hoc idem visum (esse) ex superioribus quibusdam castellis confirmaverunt, Caes. b. c. 3, 67, 1: u. so ...
con-curro , currī ( selten cucurrī), cursum, ere, ... ... ab navibus (v. Booten), Liv.: ex omnibus locis, Liv.: ex proximis castellis eo concursum est, Caes. – alci obviam, von allen Seiten entgegeneilen, ...
conquīro , quīsīvī, quīsītum, ere (con u. quaero), ... ... domiti pecoris, Sall.: u. Lisso (von L.) Parthinisque et omnibus castellis quod esset frumenti conquiri iussit, Caes. b. c. 3, 42, 4 ...