[1028] cataphractēs, ae, m. (954;945;964;945;966;961;940;954;964;951;962;), ein aus eisernen Schuppen bestehender Panzer für Menschen u. Pferde, Tac. u. Spät. – Dav. cataphractus (954;945;964;940;966;961;945;954;964;959;962;) u. (bei Spät.) cataphractārius, a, um, gepanzert, von Soldaten u. deren Pferden, Form -tus, Sall. fr., Liv. u.a.: Form -tarius, Lampr. u. Treb. Poll.: übtr., terga eius (crocodili) cataphracta, Amm. 22, 15, 16.