[1035] catulīnus, a, um (catulus), von Hunden-, Hunde-, caro, Plaut. b. Paul. ex Fest. 45, 3. – subst., catulīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Plin. 29, 58.
Heiligenlexikon-1858: Catulinus, SS. (3) · Catulinus, SS. (5) · Catulinus, SS. (2) · Catulinus, S. (1) · Catulinus, S. (4)