certus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... incertum vigilans), Hor. sat. 2, 5, 100: postmodo quod mi obsit clare certumque locuto, Hor. sat. 2, 6, 27. – β) v. ...
in-certus , a, um, ungewiß (Ggstz. ... ... , ohne mein Wissen, Plaut.: ne incertus siem, Ter.: ne me suspensum incertumque dimittas, Plin. ep. – / Genet. Plur. incertûm, Pacuv. ...
perfūnctōrius , a, um (perfungor), oberflächlich, examinatio, Nov. Val. 3. de post. 2, 11. c. 1. § ... ... Tim. 29 B. u. 330: tractatus, ibid. 142: leve quiddam incertumque et perfunctorium, ibid. 249.