circaea , ae, f. (κιρκαία), eine Pflanze, Hexenkraut, Plin. 27, 60.
circaeon , ī, n. (*κιρκαιον), eine Pflanze = mandragoras, Plin. 25, 147.
Circaeus , a, um, s. Circē.
rādo , rāsi, rāsum, ere, scharren, schaben, kratzen, ... ... (v. Raben), Plaut.: presse colla, Veget.: poet., quis (quibus) Circaea iuga impresso raduntar vomere, Sil. – II) prägn.: A) durch ...
1. bibo , bibī (bibitum), ere (altind. pibati, ... ... , Cels.: numquam in uno convivio ex uno vino duo pocula, Treb. Poll.: Circae pocula, Hor.: uvam prelo domitam, gekelterten Traubensaft, Hor.: medicamentum, ...
Circē , ēs (u. lat. [wie von Circa], ae ... ... Neue-Wagener Formenl. 3 Bd. 1. S. 71. – Dav. Circaeus , a, um (Κιρκαιος), ...
citus , a, um, PAdi. (v. cieo) = ... ... 738. – nachdrücklicher statt des Adv. (cito), topper citi ad aedes venimus Circae, Naev. fr.: equites parent citi, Plaut.: meo citus haec subscribe libello, ...
Latium , iī, n., I) eine Landschaft in Italien, zwischen ... ... der Römer die Landschaft Latium bildete u. von dem Tiber bis zum promunturium Circaeum (j. Circello) bei Anxur reichte, u. in Latium novum ...