circulo

[1145] circulo, āvi, āre (circulus), I) kreisförmig machen od. bilden, Apul. flor. 9. p. 11, 7 Kr. u. apol. 89. Mart. Cap. 7. § 728 u. 8. § 831. – dah. circulātus, a, um, kreisförmig, ordinatio, Mart. Cap. 6. § 660: gressus, Cael. Aur. chron. 1, 1, 19: ductus, ibid. 1, 1, 20: numerus, Cassiod. de arithm. p. 555 (b) ed. Garet. Isid. 3, 6, 65. – II) = κυκλόω, περικυκλόω, jmd. umstellen, umzingeln, alqm, Itala Luc. 19, 43 u. Ioann. 10, 24.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1145.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: