circummūnītio , ōnis, f. (circummunio), die Einschließung der Stadt, Zirkumvallation, Caes. b. c. 1, 19, 4.
... einschließen, oppidum, Auct. b. Afr. 79, 1: quos circummunitos superius demonstravimus, Auct. b. Hisp. 34, 6. – ... ... . 38, 6. – II) ringsum befestigen, vites defixis arundinibus circummunitae, Col. 5, 4, 1.