citatim

[1179] citātim, Adv. (citatus), hurtig, schnell, eilends, Auct. b. Afr. 80, 4 (b. Cic. ad Att. 14, 20, 5 richtiger summatim). Vgl. Funk in Wölfflins Archiv 7, 496. – Compar. citātius, Quint. 11, 3, 112: Superl. citātissimē, Quint. 1, 1, 37.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1179.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: