... von Citium, die Citienser, ICt. – B) Citiēus , a, um, citiëisch, aus Citium, sal, Plin.: ... ... Citiēī, ōrum, m., die Einw. von Citium, die Citieer, Cic. – C) ...
citius , Adv., s. 1. citō.
sȳcītis , idis, f. (συκιτις), ein feigenfarbiger Edelstein, Plin. 37, 191.
accītio , ōnis, f. (accio), die Berufung, Plur. bei Arnob. 4, 12.
citimus , s. citer.
... , Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia ... ... perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: ...
īnscītia , ae, f. (inscitus), I) das ... ... die Unkenntnis, Unwissenheit, m. subj. Genet., per inscitiam ceterorum = ceteris insciis, Tac.: inscitia legionum, Tac.: m. obj. ... ... folg. indir. Fragesatz, multorum inscitia, qui aut unde hostes advenissent, Liv. 7, 12, 2. ...
luscitio , ōnis, f. (luscus) = νυκταλωπία, die Blödsichtigkeit bei ... ... 4; vgl. Paul. ex Fest. 120, 17. – Nbf. nuscitio, Opil. Aurel. bei Fest 173 (a), 23.
sarcītis , idis, f. (σαρκιτις, von σάρξ, Fleisch), ein uns unbekannter Edelstein, der Ähnlichkeit mit dem Rindfleische haben soll, Plin. 37, 181.
placītis , idis, f. (πλακιτις), eine Art des im Ofen bereiteten Galmei, Blättergalmei, Plin. 34, 102.
phȳcītis , idis, f. (φυκιτις), ein uns unbekannter Edelstein, Plin. 37, 180.
cercītis , tidis, f. (κερκιτις), eine Art Ölbaume, Col. 5, 8, 3.
placitio , ōnis, f. (placeo), das Gefallen, sui, Hieron. Orig. in Ezech. hom. 9, 5.
nuscitio (nuscicio), ōnis, f., s. luscitio.
crōcītio , s. crōcātio.
secitius , s. 1. secusno. II.
coërcitio , ōnis, f. (coërceo), I) die ... ... c. capitalis, Lebensstrafe, ICt.: damnum aliamque coërcitionem militiam detrectantibus inhibere, Liv.: Plur., Tac. ann. 3, ... ... , modica, ICt.: in histriones, Suet.: adimere coërcitionem, Suet.
exercitio , ōnis, f. (exerceo), I) das In-Tätigkeit-Setzen, die ... ... ) die Ausübung, Handhabung, a) übh.: publici iudicii habere exercitionem, Papin. dig. 1, 21, 1 pr. – b) die ...
spurcitia , ae, f. u. spurcitiēs , ēī, f. ( ... ... r.r. 3, 16, 7: suum spurcitiae, Plin. 17, 52: spurcitias omnes emendare, Sex. Placit. de medic. 11, 8. – im moral. Sinne, spurcitia patris, Afran. com. 54: improbi, ibid. 164 ...
pudīcitia , ae, f. (pudicus), die Schamhaftigkeit, ... ... . libido, Val. Max.: amittere pupicitiam, Liv. – übtr., der Tauben, Plin. 10, 104. – als Göttin, Pudicitia, u. zwar eine patricia u. eine plebeia, ...
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro