1. cōgnōmino , āvī, ātum, āre (cognomen), mit einem ... ... Arsaces) cognominavere, Iustin. 41, 5, 8: et amaracus quem Phrygium cognominant, Plin. 21, 67: is (ventus eurus) Romanis nauticis ›subsolanus‹ cognominatur ...
Wörterbucheintrag Latein-Deutsch zu »cognomino [1]«. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1242-1243.