1. decimo (decumo), āvī, ātum, āre (decimus), zehnten ... ... dezimieren, legiones, cohortes, Suet.: deditos, Tac.: saepius milites, Capit.: cohortium militem, Frontin. Vgl. decimus quisque unter decimus. – II) ...
im-minuo , uī, ūtum, ere (in u. minuo), ... ... im allg.: A) eig.: copias, Cic.: pretium, Plin.: numerum praetoriarum cohortium, Aur. Vict.: verbum imminutum, verkürzt, Cic.: si quae in membris ...
regimen , inis, n. (rego), I) die Lenkung, Leitung, a) eig.: navis, Tac.: cohortium, Oberbefehl, Tac. – b) bildl., die Regierung, Verwaltung ...
advenientia , ae, f. (advenio), die Ankunft, cohortium, *Sisenn. fr. p. 281, 15 P.
2. volo , voluī, velle (altind. vrnāti, er ... ... Brix Plaut. trin. 516): pater adest, quem volui, Ter.: centuriones trium cohortium me velle postridie, Cic.: si quid ille se velit, Caes.: si quid ...
cōn-sto , stitī, stātūrus, āre, wörtl. beihinstehen = ... ... possessionibus, Nep.: u. (v. Abstr.) monuit eius diei victoriam in earum cohortium virtute constare, Caes.: paene in eo (darauf) summam victoriae constare, ...
īnstar , n. indecl. (aus instare), eig. das Einstehen ... ... habet Tiro instar septuaginta, Cic.: cohortes quaedam, quod instar legionis videretur, Caes.: cohortium trium instar in terram exposuerat, Auct. b. Alex.: L. Cincio praetori ...
cohors (cōrs, chōrs; vgl. Schneider Varr. r. r ... ... Nähere), Cic., Hor. u.a. – / Genet. Plur. immer cohortium, zB. Caes. b. G. 2, 25, 1. Sall. ...
dēditio , ōnis, f. (dedo), a) aktiv, die ... ... Genet., deditio sui, Curt. 5, 1 (3), 18: Plur., deditiones cohortium, Tac. hist. 3, 70: urbium deditiones, Liv. epit. 99. ...
tribūnus , ī, m. (tribus), I) tribuni, die ... ... Cic. u. Plin.: Sing. tribunus militaris, Cic. – tribuni cohortium, die bei den dortigen Kohorten anwesenden Kriegstribunen, Caes. b.c. 2 ...
dēcursus , ūs, m. (decurro), das Herablaufen, - ... ... .: decursus ludicri aut simulacra proeliorum, Gell.: alios decursu edere motus, Liv.: decursibus cohortium interesse, Tac.: hesterno die in lustratione et decursu et simulacro ludicro pugnae funestum ...
cōn-sēntio , sensī, sēnsum, īre, zusammenstimmen, übereinstimmen, ... ... ) m. folg. ut u. Konj., consensisse Gaditanos principes cum tribunis cohortium. .. ut Gallonium ex oppido expellerent, Caes. b. c. 2, 20 ...
cōn-spicor , ātus sum, ārī (1. conspicio), I) v ... ... regionibus, Ter.: c. trans vallem et rivum multitudinem hostium, Caes.: c. earum cohortium milites postero die ante oppidum, Caes. – b) m. dopp. ...
3. praefectus , ī, m. (praeficio), der Vorgesetzte ... ... in späterer Zeit Verwalter eines Hauptteiles des röm. Reiches: ders. pr. praetoriarum cohortium, Tac.: dagegen pr. cohortis (praetoriae), Offizier, Tac.: pr. ...
... Ter.: huius adventum ad Clupeam, Caes. – adventum cohortium, *Sisenn. hist. 3. fr. 25 ( bei Non. 161, 22, wo die Hdschrn. advenientium cohortium haben, aber Quicherat mit Junius Hadrianus adventum; wogegen M. Hertz advenientium cohortium praesentiam od. praesentiae vorschlägt). – absol. m. Ang. wo ...
re-crūdēsco , crūduī, ere, wieder roh werden, I ... ... wieder ausbrechen, wieder lebhaft entbrennen, recrudescente Manlianā seditione, Liv.: ibi interventu Gellii cohortiumque Sabellarum paulisper recruduit pugna, Liv.: recruduit soporatus dolor, Curt.: nihil facilius quam ...
in-temperiēs , ēī, f., die ungemäßigte Beschaffenheit, ... ... der Übermut, die Widersetzlichkeit, illius amici, Cic. ep.: mulierum, Gell.: cohortium, Tac.: Plur., has eius (Xanthippes) intemperies in maritum Alcibiades demiratus, ...