colliciae (colliquiae), ārum, f. (con u. liquēre), eine Wasserrinne, durch die das Wasser abfließt, auf dem Acker od. Dache, im letztern Falle die Kehlrinne, Vitr., Col. u.a.
colliciāris , e (colliciae), zur Wafferrinne gehörig, tegula, Kehl-, Hohlziegel, Cato r. r. 14, 4.
dēliciāris , e (2. delicia), zum obern Dachbalken gehörig, tegulae, die obern glatten Dachziegel (Ggstz. colliciares, die Hohlziegel), Paul. ex Fest. 73, 3.
colliquiae , s. colliciae.
puto , āvī, ātum, āre (putus), I) putzen, ... ... numerabitur tegula: integra quae non erit, unde quarta pars aberit, duae pro una: colliciares quae erunt, pro binis putabuntur, Cato r. r. 14, 4: si ...