colorius

[1283] colōrius, a, um (color), naturfarbig, von naturbrauner Wolle (Ggstz. versicolor u. purpureus), lodices coloriae, August, b. Charis. 104, 12: vestis coloria, Paul. dig. 34, 2, 32. § 7: [1283] tunicae coloreae, Vopisc. Aurel. 46, 9. – und übh. braun, ciminatum colorium facies, Apic. 3, 115.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1283-1284.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: