... v. lebl. Subjj., ii, qui combibi purpuram volunt, Cic. fr.: combibit ara cruorem, Ov.: combibunt scrobes solem pluviamque, Plin.: combibit cupressus flammas, Stat.: combibit os maculas, bekommt Fl., Ov.: u. absol. = ... ... quas (artes) si, dum est tener, combiberit, Cic. de fin. 3, 9: c. illapsos ...
2. com-bibo , ōnis, m., der Mittrinker, Zechbruder, Lucil. sat. 26, 66. Cic. ep. 9, 25, 2.
combīno , āvī, ātum, āre (com u. bini), vereinigen, Diom. 504, 5 K. u.a. Spät.
combīnātio , ōnis, f. (combino), die Vereinigung, Plur. bei Diom. 504, 5 K.
combibiōnēs , um, m., die Zechbrüder, Mitzecher, Gloss. IV, 223, 31. Vgl. 2. combibo.
īn-ficio , fēcī, fectum, ero (facio), mit etwas ... ... tränken (puer) iam infici debet iis artibus, quas si dum est tener combiberit, ad maiora veniet paratior, Cic. de fin. 3, 9: qui magisterio ...
il-lābor , lāpsus sum, lābī (in u. labor), ... ... off. 2, 7, 29. – m. per u. Akk., combibat illapsos ductor per viscera luxus, Sil. 11, 400.
1. con-vīvo , vīxī, vīctum, ere, I) mit ... ... , 15, 120. – II) zusammen-, miteinander speisen (Ggstz. combibere), absol., Sen. ep. 123, 15. Quint. 1, 6, ...