commūnicātio , ōnis, f. (communico), die Mitteilung, I) ... ... nominum, gleiche Benennung mehrerer Gegenstände, Plin. – Plur., portus, navigationes, communicationes, Ps. Apul. Ascl. 8. – II) insbes., als rhet. ...
excommūnicātio , ōnis, f. (excommunico), der Kirchenbann, Eccl.
in-commūnicātus , a, um (in u. communico), gemeinsam gezeugt mit jmd., incommunicati alteri (mit einem a.) filii, Iul. Val. 1, 13 (20).
fremo , fremuī, fremitum, ere (griech. βρέμω, ich ... ... Äqu. unwillig seien wegen usw., Liv.: u. so patres non pro communicatis sed pro amissis honoribus fremere, Liv.: v. der Fama, illa fremens ...
coniūnctio , ōnis, f. (coniungo), die Verbindung, ... ... .: communitas coniunctioque humana, Cic.: coniunctio inter homines hominum et quasi quaedam societas et communicatio utilitatum, Cic.: nos ad coniunctionem congregationemque hominum et ad naturalem communitatem sumus nati ...