communicor

[1327] commūnicor, ātus sum, āri = communico, eine Sache zu einer gemeinschaftlichen mit jmd. machen, cum alqo integram spem, Liv. 4, 24, 2 H. u. N. (H. Müller communicari non sirint).

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1327.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: