complicātio , ōnis, f. (complico), I) das Zusammenwickeln, folliculi, Cael. Aur. chron. 4, 3, 26. – II) die Vervielfältigung, denaria, Augustin. mus. 1. no. 19.
condylus , ī, m. (κόνδυλος), I) der mittlere Gelenkknochen der Finger, complicatis in condylos digitis, mit so geballter Hand, daß die Gelenkknochen der Finger ...
ē-volvo , volvī, volūtum, ere, I) hervor-, hinauswälzen ... ... . – b) entwickeln, α) = klar machen, animi sui complicatam notionem, Cic.: alqd accuratius in litteris, Cic. – β) klar darstellen ...
sīparium , iī, n. (Demin. v. siparum, supparum; ... ... = der Hauptvorhang), a) eig.: aulaeum tragicum dimoveto et siparium scaenicum complicato, Apul. met. 1, 8: aulaeo subducto et complicitis sipariis scaena disponitur, ...
com-plico , āvī, ātum u. uī, itum, āre, ... ... complicitis pedibus, Apul. – II) übtr.: a) übh.: animi sui complicatam notionem evolvere, verworrenen, unklaren Begriff, Cic. de off. 3, 76 ...