condemnātor , ōris, m. (condemno), I) der Verurteiler, v. Richter, Tert. adv. Marc. 2, 9. – II) der Herbeiführer der Verurteilung, v. Ankläger, Tac. ann. 4, 66.
morior , mortuus sum, moritūrus, morī (wie mors von ... ... occidente sole, Cic. – si mortuum tibi filium doles, Sen.: cum iam pro condemnato mortuoque esset, für tot galt, Cic. – voces morientes, eines ...
auctiōnor , ātus sum, ārī (auctio) I) v. intr. ... ... 5, 18, 28. – 2) in der Auktion erstehen, bona condemnatorum semel, Ps. Ascon. II. Verr. 1, 23, 61. p. ...