1. conditio , ōnis, f. (condo), I) (nach condono. I) die Zusammentuung = die Schöpfung, Erschaffung, a die conditionis tuae, Vulg. Ezech. 28, 15. – meton., die Schöpfung ...
2. condītio , ōnis, f. (condio), I) das ... ... r. r. 1, 61: bacarum conditiones, Cic. de div. 1, 116. – meton., das ... ... Würzen, Schmackhaftmachen, suci, Varr. LL.: vini, Col.: ciborum conditiones, Cic. de nat. deor. 2 ...
... sermo bene coctus et c., Lucil. fr.: conditiora haec facit venatio, Cic. – subst., ... ... gewürzt, ansprechend, oratio nimium c., Quint.: oratio lepore et festivitate conditior, Cic. – u. v. Redner, nemo urbanitate, nemo lepore, nemo suavitate conditior, Cic.
co-alēsco , coaluī, coalitum, ere (com u. alesco), ... ... coaluit, hat sich dieses Fugwerk zu einem Ganzen ineinander gefügt, Tac.: coalescentes conditiones pacis discussit ac rupit, die sich einigenden, Vell. – bes. ...
reconditus , a, um, PAdi. (v. recondo), ... ... Cic.: ebenso reconditae exquisitaeque sententiae, Cic. – neutr. plur. subst., reconditiora desidero, Cic. Acad. 2, 10. – b) insbes., v. ...