conditrix

[1425] conditrīx, trīcis, f. (Femin, zu 2. conditor), I) die Gründerin, Stifterin, c. dea, Chalcid. Tim. 24 C.: c. Romae, Marian. poët. bei Philarg. Verg. ecl. 1, 20: Carthaginis, Tert. apol. 50: Minerva Athenarum c., Eumen. pan. pro inst. schol. 9. § 4: urbium, Corp. inscr. Lat. 7, 759, 3. Serv. Verg. Aen. 2, 319: c. rerum. Augustin. ep. 118, 18: v. Abstr., praestantissima potentia caeli ac terrae c., Lact. 1, 5, 6: paupertas omnium civitatum c., Apul. apol. 18: c. ac moderatrix temporum divina providentia, Augustin. de ver. rel. 22. § 43. – II) die Beilegerin, Zuruheführerin, Macr. somn. Scip. 1, 11, 7.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81913 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 1, Sp. 1425.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: