cōnfōrmātio , ōnis, f. (conformo), die entsprechende ... ... officiorum, Cic. – m. subj. Genet., ratio quaedam conformatioque doctrinae, methodische u. geregelte Bildung ... ... ., das rednerische Gebilde der Worte u. Gedanken, die Redefigur, conformationes sententiarum, Cic.: conformationes verborum ac sententiarum, Quint.: u. so c. orationis, Quint. ...
cōnfōrmātor , ōris, m. (conformo), der ordnende Bildner, Ps. Apul. Ascl. 8.
cōn-fōrmo , āvi, ātum, āre, entsprechend (harmonisch) formen ... ... bilden, in die entsprechende Form bringen, I) eig.: mundum a natura conformatum esse, Cic.: c. imaginem rei totius, (im Geiste) in entsprechender ...
artifex , ficis, c. (ars u. facio), der ... ... , Val. Max. 1, 8. ext. 18: materiam adhuc rudem deus artifex conformat universam, Apul. dogm. Plat. 1, 5. – m. Genet., ...
īnsīgnio , īvī, ītum, īre (insignis), I) mit einem ... ... de div. 1, 64: quarum rerum nullum subest quasi corpus, est tamen quaedam conformatio insignita et impressa in intellegentia, quam notionem voco, Cic. top. 27: ...
ōrnāmentum , ī, n. (orno), I) die Zurüstung ... ... orationis, Cic.: oratoria ornamenta dicendi, Cic.: ornamenta elocutionis, Quint.: sententiarum ornamenta et conformationes, Cic.: sic statuo et iudico, neminem omnium tot et tanta, quanta sint ...