2. sinus , ūs, m., die bauschige Rundung, ... ... ) der Busen od. Schoß = der Zufluchtsort, confugit in sinum tuum res publica, Plin. pan.: res publica in Vespasiani sinum ...
vēritās , ātis, f. (verus), die Wahrheit, ... ... veritas inest in voltu atque in verbis fides, Ter.: in tuam fidem, veritatem confugit, Cic.: in illa (sorore) tua simplicitas, tua veritas cognoscitur, Plin. ...
... zu etw. greifen, nunc huc confugit, te atque alios partum ut celaret suum, ... ... scilicet eo nunc confugies ›Quid mea?‹ Ter.: deinde ubi erubuit, confugit illuc, ut neget, accedere quicquam posse ad voluptatem nihil dolentis, Cic.: is eo confugit, ut diceret etc., Ascon.: c. ad imprudentiam, stultitiam, adulescentiam, ...
posteā-quam , Coni., nachdem (bei Cicero vorherrschend vor ... ... Handlung: Eros, posteaquam e scaena non modo sibilis, sed etiam convicio explodebatur, confugit in Roscii domum etc., Cic. Vgl. Otto Tac. ann. 1, ...