coniugiālis , e (coniugium), ehelich, festa, Ov. met. 5, 3: iura, ibid. 6, 536: foedus, ibid. 11, 743: funera, Stat. Theb. 12, 158.
1. ligo , āvi, ātum, āre, I) binden, ... ... . – b) (poet.) durch Vereinigung zustande bringen, knüpfen, schließen, coniugia, Sen. Herc. Oet. 457: pacta, Prop. 4, 4, 82. ...
suscipio , cēpi, ceptum, ere (sus u. capio), ... ... Besorgnisse in sich aufkommen lassen, in sich wecken (Ggstz. religiones deponere), Cic.: coniugia, sich Heiraten (den Pflichten u. Lasten der Ehe) unterziehen, Tac.: ...
... cod. Med. coniugem). – Plur. coniugia, α) = Gattinnen, Aur. Vict. vir. ill. 2, ... ... . Theod. 7, 1, 3: v. Tieren = Paare, bina coniugia, je zwei Paare, Plin. 10, 31: vagantur ferme od. fere coniugia, paarweise, Plin. 8, 85 u. ...
per-crēbrēsco , bruī (in Hdschrn. auch percrebesco, bui), ... ... nationes omnium sermone percrebruit, Cic.: percrebruerat eā tempestate pravissimus mos, Tac.: sobrinarum (coniugia) diu ignorata tempore addito percrebruisse, Tac.: bes. v. Gerüchten, ipsa ...