incōnīvēns , s. in-connīvēns.
in-connīvēns (incōnīvēns), entis (in u. conniveo), a) die Augen nicht schließend, mit offenen Augen, Gell. 2, 1, 2. – b) v. den Augen, sich nie schließend, stets offen, ...
... 9, 42: ciliis alterna (abwechselnd) conivens, Apul. met. 10, 17. – u. von Kurzsichtigen, die ... ... 1) im allg.: animus atque mens viri prudentis in sollicitis numquam conivens, Gell.: certa sunt pleraque et, nisi coniveamus (wenn wir nur ...
1. alternus , a, um (alter), einer um den ... ... – Abl. Sing. alternā (sc. vice), abwechselnd, ciliis alternā conivens, Apul. met. 10, 17. – Abl. Plur. alternis, α ...