cōnīventia , ae, f. (coniveo), die Nachsicht, Ps. Ascon. Cic. Verr. 1 extr. p. 152 B. Lampr. Alex. Sev. 54, 7. Augustin. ep. 182, 1. Ambros. de off. 3, 19, 116. ...
... conivent, Gell. 16, 3. § 3: coniventibus ad regulam lineis, Apul. de deo Socr. prol. p. 105 ... ... 67), A) eig.: a) v. den Augen, oculis somno coniventibus, Cic.: cum gravis ingenti conivere pupula somno, Calv. fr ... ... , nachsehen, consulibus si non adiuvantibus, at coniventibus certe, Cic.: multa nobis blandimenta natura ipsa genuit, ...
connīventia , connīveo , s. cōnīventia, coniveo.
re-surgo , surrēxī, surrēctum, ere, wieder aufstehen, -sich ... ... eodem vestigio resurgens, Tac.: luna resurgit, geht auf, Ov.: claustra mobilia coniventia vicissim et resurgentia, v. einem Ventil, Gell. 17, ...
claustrum , ī, n. (claudo), der Verschluß, ... ... ) die Klappe auf einer Öffnung, quasi claustra quaedam mobilia, coniventia vicissim et resurgentia, zus. = eine Art Ventile, Gell. 17, ...