augustē , Adv. m. Compar. (augustus), ehrfurchtsvoll, aug. et sancte venerari deos, Cic.: aug. sancteque consecrare alqm, Cic. – aut quod de religione dici possit augustius, Cic.
rītuāliter , Adv. (ritualis), dem religiösen Brauche-, den Zeremonien gemäß, consecrare alqd, Amm. 29, 1, 29.
... . im Partic. Fut. Pass., Christo se consecrare regendos, Prud. c. Symm. 1, 565. – b) übtr., weihen, in qua (patria) nostra omnia ponere et quasi consecrare debemus, auf dessen Altar als Opfer legen, Cic. ... ... , domum suam, si scienter fefellisset, deorum irae consecraret, Plin. pan. 64, 3. – bei ...
1. āra , ae, f. (altlat. asa zu ... ... Iovis ara, Plaut.: aram condere, Liv.: aras ponere, Verg.: simulacra arasque consecrare, Nep.: aram consecrare deo, Cic.: im Plur. v. einem Altar, Verg. Aen. ...
sacro , āvī, ātum, āre (sacer), I) der Gottheit ... ... ihn durch einen Tempel ehrwürdig u. heilig machen, Liv. – II) (= consecrare) eine Person zu einer Gottheit erheben, alqm inter divos, ...
statua , ae, f. (statuo), I) die Statue ... ... Nep.: statuam sibi maiorem fieri praecepit Solis habitu, Treb. Poll.: Caesaris statuam consecrare, Caes.: illi statuam istius persimilem, quam stare celeberrimo in loco voluerat, deturbant ...
1. decimus (decumus), a, um, der zehnte, ... ... 54), vovere Apollini decumas praedae, Iustin. 20, 3, 3; decimam praedae Apollini consecrare, Macr. sat. 1, 7, 30: decumas Herculi ferre ex praeda Siciliensi ...